روز یازدهم: پیامدهای بی‌نمازی

چهره‌های عبوس در عذاب

<وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ 24 تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ 25... فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى‏>[7]

«و چهره‏هایى عبوس و درهم‌کشیده است؛ (24) چون یقین دارند که در معرض عذابى کمرشکن قرار خواهند گرفت. (25) ... نه [دعوت پیامبر را] باور کرد، و نه نماز خواند.»

مانع شفاعت

«قَالَ أَبُو الْحَسَنِ الْأَوَّلُ{علیه السلام}: إِنَّهُ لَمَّا حَضَرَ أَبِیَ الْوَفَاةُ قَالَ لِی: یَا بُنَیَّ! إِنَّهُ لَا یَنَالُ شَفَاعَتُنَا مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلَاةِ.»[8]

«امام‌کاظم{علیه السلام} فرمود: هنگامى که وقت وفات پدرم فرا رسید، به من فرمود: اى فرزندم! همانا شفاعت ما اهل‌بیت؟عهم؟ به کسى که نماز را سبک شمارد، نخواهد رسید.»

سخن آیت‌الله مظاهری؟حفظ؟

مصداق سبک‌شمردن نماز این است که انسان نماز را فداى خواسته‌هاى خود کند، نماز را در حاشیۀ زندگى خود قرار دهد و زمانى که به گمان خود به کار مهمى اشتغال دارد، نماز را ترک کند. کسى که نماز را سبک بشمارد، مورد لطف پروردگار قرار نمی‌گیرد، به شفاعت اهل‌بیت؟عهم؟ نمی‌رسد، دعاى او مستجاب نمی‌شود و در عالم برزخ و روز قیامت گرفتار می‌شود.[9]

***

خانهٔ بی‌نماز ویران است                         گرچه آرامگاه شیران است

خانه از طاعت است و خیر آباد             خیر اگر نیست، نام خانه مباد

مسجد از خانه ساز و طاعت کن            نان ده و خانه پُر جماعت کن[10]

سزای سبک‌شمردن نماز

حضرت فاطمۀ زهرا؟سها؟ از پدر گرامی خویش می‌پرسد: چه بلا و مصیبتی است برای زنان و مردانی که نماز را سبک می‌شمارند؟ حضرت فرمود: هر کسی نماز را سبک بشمارد، دچار پانزده بلا می‌شود: شش بلا در دنیا و سه بلا هنگام مرگ و سه بلا در قبر و سه بلا هنگامی که از قبر بیرون می‌آید.

• آنچه در دنیا به آن دچار می‌شود: خداوند برکت را از عمرش می‌گیرد، رزق او نیز بی‌برکت شود، حق متعال سیمای صالحان را از چهره‌اش می‌گیرد، هر عملی که انجام دهد اجری نمی‌یابد، دعایش به آسمان نمی‌رود و از دعای صالحان بهره‌ای نخواهد داشت.
• آنچه به هنگام مرگ به آن دچار می‌شود: ذلیل و گرسنه و تشنه از دنیا می‌رود؛ به طوری که اگر تمام آب‌های دنیا را به او بدهند، عطش او رفع نمی‌شود.
• آنچه در قبر دچارش می‌شود: خداوند در قبرش ملکی می‌گمارد که آزارش دهد، قبرش بر او تنگ می‌گردد و در قبرش تاریکی حاکم می‌شود.
• آنچه در قیامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار می‌شود: خداوند مَلکی بر او می‌گمارد که تا در مقابل خلایق، او را با صورت بر زمین بکشد، کارش بسیار سخت محاسبه می‌شود، خداوند به او نظر رحمت نمی‌کند و پاکش نمی‌نماید و او را عذابی بزرگ خواهد بود.[11]

***

«أَسْأَلُکَ بِحَقِّ تَزْکِیَةِ کُلِّ صَلَاةٍ زَکَّیْتَهَا وَ بِحَقِّ مَنْ زَکَّیْتَهَا لَهُ وَ بِحَقِّ مَنْ زَکَّیْتَهَا بِهِ أَنْ تَجْعَلَ صَلَاتِی هَذِهِ زَاکِیَةً مُتَقَبَّلَةً بِتَقَبُّلِکَهَا وَ تَصْیِیرِکَ بِهَا دِینِی زَاکِیاً.»[12]

«خدایا! به حق هر نمازی که آن را پاکیزه کرده‌ای و به حق هر کسی که او را به خاطر نماز و به وسیله نماز، پاک نموده‌ای، از تو می‌خواهم که نمازم را با قبول‌کردنت، پاکیزه و مقبول قرار دهی و دینم را نیز به وسیله این نماز، مطهر گردانی.»