روز سی‌ونهم: اهمیت نماز جماعت

زینت (جسمانی و معنوی) هنگام عبادت

<یا بَنی‏ آدَمَ خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفین‏>[1]

«اى فرزندان آدم! در هر مسجدى آرایش و زینتِ همراه خود را برگیرید؛ و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید؛ زیرا خدا اسراف‌کنندگان را دوست ندارد.»

اهمیت نماز در مسجد

«قالَ الإمامُ الصادقُ{علیه السلام}: صَلاةُ الرَّجُلِ فی مَنزِلِهِ جَماعَةً تَعدِل أربَعًا و عِشرینَ صَلاةً، و صَلاةُ الرَّجُلِ جَماعَةً فِی المَسجِدِ تَعدِلُ ثَمانیَ و أربَعینَ صَلاةً مُضاعَفَةً فِی المَسجِدِ... إنَّ الصَّلاةَ فِی المَسجِدِ فَردًا بِأربَعٍ و عِشرینَ صَلاةً، و الصَّلاةُ فی مَنزِلِکَ فَردًا هَباءً مَنثورًا لا یَصعَدُ مِنهُ إلَى اللّهِ شَی‏ءٌ، و مَن صَلّى فی بَیتِهِ جَماعَةً رَغبَةً عَنِ المَسجِدِ فَلا صَلاةَ لَهُ و لا لِمَن صَلّى مَعَهُ إلّا مِن عِلَّةٍ تَمنَعُ مِنَ المَسجِد.»[2]

«امام‌صادق{علیه السلام} فرمود: نماز جماعت مرد در خانه‏اش معادل بیست‌وچهار نماز فرادا است و نماز جماعت مرد در مسجد معادل چهل‌وهشت نمازِ دوبرابرشده در مسجد است... همانا نماز فُرادا در مسجد معادل بیست‌وچهار نماز است. نماز فرادا در خانه مانند گرد و غباری است که پراکنده و نابود مى‏گردد و چیزى از آن به سوى خداوند بالا نمى‏رود؛ و هر کس از روى بى‏اعتنایى به مسجد در خانه‏اش نماز جماعت بخواند، نماز او و مأمومینش ارزشی ندارد؛ مگر آنکه به خاطر گرفتاری به مسجد نروند.»

سخن آیت‌الله مظاهری؟حفظ؟

نماز اوّل وقت باید به صورت جماعت اقامه شود. آنچه قرآن شریف به مسلمانان دستور مى‌دهد، صرفاً خواندن نماز نیست، بلکه بر اقامۀ نماز تأکید مى‌ورزد. اقامۀ نماز به این معناست که هنگام نماز همۀ مکان‌ها و کارها تعطیل شوند و مسلمانان همگى به نماز جماعت روى آورند. اقامۀ نماز، در صورت جماعت‌بودن آن تحقّق مى‌یابد. بنابراین اقامۀ نماز، مخصوصاً نماز صبح در اوّل وقت و به صورت جماعت در مسجد، مانع از سقوط انسان است و حسن عاقبت به همراه خواهد داشت.[3]

حضرت علی{علیه السلام} ما را قسم می‌دهد که به نماز اهمیت دهیم؛ چون ستون دین ماست. اگر خیمه ستون وسط نداشته باشد، سر پا نمى‌ایستد و مى‌افتد. ستون خیمۀ اسلام، نماز است. هر کسی نماز نخواند و یا آن را سبک بشمارد، مسلمان واقعى نیست. پس به نماز اهمیّت بدهید و آن را اوّل وقت در مسجد و به جماعت بخوانید![4]

***

مفتاح در خیر بود، الفت یاران                          اوقات نماز است که وا مى‏شود آن در

مگذار شود فوت نمازى به جماعت                     تألیف قلوب است در آن، جان برادر

بس تیر دعا بر هدف آید ز عزیزان                    جمعیّت دل‌ها چو شود نیک میسّر

فیضى که به دل‌هاى جماعت رسد از حق          هرگز نبرد عُشرى از آن واحد خودسر

دل‌ها چو شود جمع ز قومى، به دعایى                ز افلاک گشایند ملائک همگى در

ز آن است فزون اجر نمازى به جماعت                گر روى دل و همّت جمع است به یک در[5]

عذر شرکت در نماز جماعت

امام‌صادق{علیه السلام} می‌فرماید: مردی نابینا نزد پیامبر خدا{صلوات الله علیه} آمد و گفت: ای پیامبر خدا! من نابینایم و گاه ندای اذان را می‌شنوم ولی کسی را نمی‌یابم که مرا به نماز جماعت و نماز همراه شما برساند. پیامبر{صلوات الله علیه} به او فرمود: از خانه‌ات تا مسجد یک‌ ریسمان ببند و در جماعت حاضر شو![6]

***

«اللَّهُمَّ إِلَیْکَ تَوَجَّهْتُ وَ مَرْضَاتَکَ طَلَبْتُ وَ تَوْبَتَکَ ابْتَغَیْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ اللَّهُمَّ فَأَقْبِلْ إِلَیَّ بِوَجْهِکَ وَ أَقْبِلْ بِوَجْهِی إِلَیْک‏.»[7]

«پروردگارا! به سوی تو رو کردم و خشنودی تو را طلبیدم و پاداش تو را جستم و به تو ایمان آوردم و بر تو توکل نمودم؛ پس تو نیز به من رو کن و پیوسته روى قلب مرا به سوى خود گردان!»