خدای بزرگ را شاکریم که ما را در زمانهای قرار داد که توفیق درک نعمت نظامی الهی و حکومتی اسلامی نصیبمان شود. اگر توفیق مصاحبت با رسول اکرمش{صلوات الله علیه} یا ائمه هدی را پیدا نکردیم، ولی امکان درک یکی از برجستهترین شاگردان مکتبش، عالمی ربانی و معلمی روحانی، حضرت امام خمینی؟رضوت؟ و اصحاب و یاران گرانقدرش، بهویژه شهدای والامقام انقلاب اسلامی را پیدا کردیم.
آری؛ جمهوری اسلامی نعمتی است که باید قدردان و شکرگذار آن بود و اگر در پاسداشت این نعمت کوتاهی کنیم، مؤاخدهای سخت در پیشگاه الهی در انتظارمان خواهد بود؛ که هرچه نعمت ارجمندتر و گرانسنگتر، حساسیت الهی نسبت به آن بیشتر است: <ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ>[1]. ذیل این آیه شریفه از امام صادق{علیه السلام} روایت شده که برای خداوند کریم قبیح است که از اِنعامی که به خلایقش نموده سؤال کند؛ آنچه مردمان در روز قیامت دربارهاش بازخواست میشوند، نه این نعمتهای مادی دنیا، بلکه مهمترین و برجستهترین نعمت پروردگار یعنی همانا نعمت «هدایت» و «ولایت» است[2]. در پرتو این نعمت است که سایر نعمتها معنا پیدا میکنند و نعمت میشوند؛ که در غیر این صورت نقمت خواهند بود. اگر کسی حق این نعمت را ادا کند، درباره سایر نعمتها از او سؤال نمیشود، اما اگر نعمت ولایت الهی را کفران کرده باشد، وای بر احوال او که برای ریز و درشت دیگر نعمتها باید جواب پس دهد: <وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ>[3].
اگر نظام جمهوری اسلامی، نعمتی است در راستای نعمت هدایت و ولایت ائمه هدی؟عهم؟، پس جنس مواجهه ما با آن باید همانند مواجهه با نعمت ولایت باشد. بنا بر روایات، معیار ارزشگذاری انسانها میزان معرفت و درایتی است که نسبت به مقام ولایت دارند[4]. پس باید به کنه و معنا و حقیقت انقلاب شناختی عمیق و دقیق پیدا کرد. ملاک توفیق جوانان مؤمن و حزباللهی در پیشبرد آرمانهای انقلاب، بسته به میزان معرفتی است که نسبت بدان پیدا میکنند. ایشان باید تحلیلی دقیق نسبت به ماهیت انقلاب پیدا کنند تا از یک سو مرتبه قداست و طهارت این موج عظیم برایشان روشن شود و به درستی از این امانت الهی پاسداری کنند و به نسلهای بعد بسپارند و قدر و قیمت نعمتی را که در فضای آن تنفس میکنند و از برکات گوناگون آن بهرهمندند بدانند و شکر آن را بهخوبی بهجا آورند؛ و از سوی دیگر، با شناخت دقیق ماهیت انقلاب، مسیر جریان حرکت و هدف والای آن را بشناسند؛ تا مبادا در اثر کجفهمیها و تحلیلهای نادرست، به بیراهه رود. باید بدانند که هرگز چنین موج عظیمی که همه تودههای مستضعف عالم را به جنب و جوش درآورده، قابل قیاس با هیچیک از انقلابهای مادی ملتهای دیگر در طول تاریخ نیست و تنها باید آن را در پرتو تعالیم وحی و در نسبت با نهضتهای انبیای الهی؟عهم؟ و اهداف توحیدی آنان سنجید و درک نمود. باید بدانند که رمز ماندگاری هر نهضت به بلندای هدفی است که پویندگان آن در پی بنیانگذاران دنبال میکنند؛ اگر هدف امری مادی و پست باشد -ولو آب و رنگ انقلابی و احساسی به آن زده شود- دیر یا زود در لابلای گرفتاریهایی که طبیعی هر نهضتی است هضم میشود و جز تفالهای بیارزش از آن باقی نخواهد ماند؛ چنانکه در انقلاب اکتبر روسیه تزاری و مائوئیسم چینی شاهد بودیم و امام امت نیز قبل از فروپاشی شوروی در نامه تاریخی خود بدان اشاره فرمود.
مؤسسه فرهنگی هنری جلوه نور علوی، اهتمام خود را تبیین و ترویج مکتب تربیتی و سلوکی امام خمینی؟ق؟ و علامه طباطبایی؟ق؟ قرار داده است. ما برآنیم که این مکتب نهفقط به تربیت فردی اهتمام دارد، بلکه مبانی اجتماعی آن میتواند بهخوبی پایههای نهضتی را که امام امت؟ق؟ بنا نمود از بعد سلوک جمعی تبیین نماید و ماهیت انقلاب و اهداف آن را بر اساس اصول متقن برهانی و قرآنی برای نسلهای آینده روشن کند.
آنچه پیش رو است تلاشی در این راستا است که به اختصار انقلاب اسلامی را از ابعاد سلوکی مورد واکاوی قرار داده و به تبیین ماهیت و هدفی که امام امت و رهبر معظم انقلاب به دنبال آن بوده و هستند پرداخته است. این اولین گام در مسیری طولانی است که باید پیموده شود. درباره نسبت سلوک با انقلاب اسلامی و وظایف و نقش سالک نسبت به جامعه و نظام اسلامی حرفهای بسیاری وجود دارد که هنوز گفته نشده. امیدواریم اهل فکر و دغدغهمندان ما را در این راه یاری داده از نظرات و انتقادات دلسوزانه خود بهرهمند سازند.
مؤسسه جلوه نور علوی
دهه فجر انقلاب اسلامی، بهمنماه 1402
[1]- «سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهایی که داشتهاید بازپرسی خواهید شد!» (تکاثر، 8).
[2]- تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة؟عهم؟، ص817.
[3]- «آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند!» (صافات، 24).
[4]- «الامام الباقر{علیه السلام}: یَا بُنَیَّ اعْرِفْ مَنَازِلَ الشِّیعَةِ عَلَى قَدْرِ رِوَایَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ... إِنِّی نَظَرْتُ فِی کِتَابٍ لِعَلِیٍّ فَوَجَدْتُ فِی الْکِتَابِ أَنَّ قِیمَةَ کُلِّ امْرِئٍ وَ قَدْرَهُ مَعْرِفَتُهُ» (معانی الاخبار(للصدوق)، ص۱و۲).