توضیح: مواردی باقی ماند که حرمت آن در فقه شیعه ذکر شده؛ ولی گردآورندۀ این اثر مسئلۀ خاصی پیرامون آن در بین فتاوای رهبر معظّم انقلاب؟حفظ؟ یافت ننموده و یا اینکه به‌دلایلی در متن کتاب، احکام آن[1] آورده نشده‌است؛ محرماتی ازجمله:
1. امن از مکر خداوند متعال. (یعنی فرد گناهکار خویش را از عذاب الهی و مجازات او در امان بداند.)
2. انکار آنچه خداوند متعال نازل فرموده‌است.
3. حکم‌کردن به غیر آنچه خداوند نازل فرموده‌است.
4. نسبت ظلم و بی‌عدالتی به خدای متعال دادن.
5. زنا.
6. لواط و مساحقه.
7. قذف.
8. قیادت (واسطه‌گری برای عمل منافی عفت).
9. دیاثت.
10. محاربه و جنگ با اولیای خدای متعال.
12. فسادکردن در زمین.
13. مانع‌شدن از ذکر خداوند متعال در مساجد و سعی در خراب‌کردن آن‌ها.
14. فرار از جنگ مسلمین با کفّار.
15. کشتن مسلمان و کسی که خون او محترم است.
16. سرقت (دزدی).
17. ترک عمدی نماز و روزه و حج و سایر واجبات الهی.
18. پرداخت‌نکردن زکات و خمس واجب و دیگر پرداخت‌های شرعی واجب یا تأخیر در پرداخت آن‌ها (بدون مجوّز شرعی).
19. عمل‌نکردن به وصیّت شرعی متوفّیٰ.
20. تصویرگریِ حرام.
21. تراشیدن محاسن (بنابر احتیاط).[2]
22. کتمان حق و شهادت‌ندادن (در جایی که وظیفۀ شرعی انسان است که به‌حق شهادت دهد).
23. مدح غیرمستحق (یعنی مدح و تمجید شخصی که مستحق و سزاوار مدح نیست؛ مانند مدح سلطان جائر یا انسان فاسق و...).
24. یاری‌نکردن مظلوم و کوتاهی در رفع نیازهای واجب مسلمین.
و...