روز سوم: شهادت رسول اکرم{صلوات الله علیه}
آیه
پیامبر گواه
<إِنَّا أَرْسَلْنا إِلَیْکُمْ رَسُولاً شاهِداً عَلَیْکُمْ کَما أَرْسَلْنا إِلى فِرْعَوْنَ رَسُولا>[1]
«ما پیامبرى که گواه بر [اعمال] شماست، به سویتان فرستادیم، همانگونه که به سوى فرعون، رسولى فرستادیم.»
<یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیرا>[2]
«اى پیامبر! به راستى ما تو را شاهد [بر امت] و مژدهرسان و بیمدهنده فرستادیم.»
روایت
عرضۀ اعمال بر رسول خدا
«قَالَ أَبو عَبْدِ اللَّهِ{علیه السلام}: إِنَّ أَعْمَالَ الْعِبَادِ تُعْرَضُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ{صلوات الله علیه} کُلَّ صَبَاحٍ -أَبْرَارِهَا وَ فُجَّارِهَا فَاحْذَرُوا- فَلْیَسْتَحْیِ أَحَدُکُمْ أَنْ یَعْرِضَ عَلَى نَبِیِّهِ الْعَمَلَ الْقَبِیح.»[3]
«امام‌صادق{علیه السلام} فرمود: همانا هر صبح اعمال خوب و بد بندگان بر رسول خدا{صلوات الله علیه} عرضه می‌شود؛ پس، از انجام گناه بپرهیزید! هریک از شما باید حیا کند از اینکه عمل بدی از او به رسول اکرم{صلوات الله علیه} عرضه شود.»
کلام بزرگان
آیت‌الله طهرانی{رحمة الله علیه}
قرآن کریم می‌گوید: انبیا و شهدا بر عمل انسان گواهی می‌دهند. پیامبران و شهدا بر یکایک از افراد امت گواهی می‌دهند. معلوم می‌شود که این گواهان با یکایک افراد، در خلوت و جلوت، در بیداری و خواب، حرکت و سکون، کسب و کار، و بیرون و درون خانه در هر لحظه همراه هستند. ایشان با تمام خصوصیات از اعمال انسان‌ها آگاه می‌باشند.
باید توجه نمود که شهادت انبیا و اولیا بر اعمال امت خود، بر حقیقت اعمال است، نه بر ظاهر اعمال؛ و این شهادتی نیست که در دسترس همگان باشد؛ چون فقط آنها هستند که غیب و حضور، و قرب و بُعد برایشان یکسان است. پس می‌توانند تحمل و سپس ادا کنند؛ یعنی بر ضمائر و سرائر مردم مطلع هستند.[4]
شعر
«از امم یعنى رسولان را گواه بر رسولان هم تو را بىاشتباه
تا که هر پیغمبرى بر امتى شاهدى باشد به جرم و طاعتى
شاهد ایشان تو باشى در مقال هم به جمع علم و احکام و کمال
تا که باشد زین گواهی‌ها خجل بر خصال و کردۀ خود منفعل»[5]
***
«ما فرستادیم خود سوى شما این پیمبر را امام و پیشوا
تا در اعمال شما باشد گواه در قیامت بر ثواب و بر گناه»[6]
داستان
آزردن پیامبر{صلوات الله علیه}
روزی امام‌صادق{علیه السلام} به مردم فرمود: چرا پیامبر خدا{صلوات الله علیه} را آزار مى‌دهید؟ مردى عرض کرد: چگونه او را مى‌آزاریم؟ فرمود: آیا نمى‌دانید که اعمال شما بر آن حضرت عرضه مى‌شود و هرگاه در آن گناهى ببیند، آزرده مى‌شود؟! پیامبر خدا{صلوات الله علیه} را نیازارید؛ بلکه ایشان را خوشحال کنید![7]
ادعیه
«اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا یَوْمٌ وَجَدْنَا الْأَخْبَارَ النَّبَوِیَّةَ وَ الْآثَارَ الْأَحْمَدِیَّةَ تَضَمَّنَتْ أَنَّ الْأَعْمَالَ تُعْرَضُ فِیهِ عَلَیْکَ وَ عَلَى مَنْ یَقْرَأُ عَلَیْکَ وَ نَحْنُ نَسْأَلُکَ وَ نَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِکُلِّ وَسِیلَةٍ لَهَا قَبُولٌ لَدَیْکَ أَنْ تُوَفِّقَنَا فِیهِ لِمَا تُرِیدُ مِنَّا وَ لِمَا تَرْضَى عَنَّا وَ تَجْعَلَ حَرَکَاتِنَا وَ سَکَنَاتِنَا صَادِرَةً عَنْ إِلْهَامِکَ لَنَا مَا فِیهِ زِیَادَةُ السَّعَادَاتِ بِالْعِبَادَاتِ.»[8]
«خدایا! در اخبار نبوى و آثار احمدى{صلوات الله علیه} یافتیم که امروز اعمال بر تو و بر کسى که بر تو آن را مى‌خواند، عرضه مى‌شود؛ خدایا! از تو مى‌خواهیم و به هر وسیله‌اى که مورد قبول توست، متوسل مى‌شویم که امروز ما را به آنچه که دوست مى‌دارى و از آن خشنود مى‌شوى، موفق بدارى؛ و حرکت و سکونى که از ما سر مى‌زند، از الهام تو سرچشمه بگیرد تا به وسیله عبادت، سعادت‌هاى ما فزونى یابد.»
«رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَرْسَلَهُ دَاعِیاً إِلَى الْحَقِّ وَ شَاهِداً عَلَى الْخَلْق.»[9]
«پروردگار من و پدرانم! و گواهی می‌دهم که محمد{صلوات الله علیه}، بنده و پیامبر او بود؛ او را به عنوان دعوت‌کنندۀ به سوی حق و گواه بر اعمال مخلوقین به سوی مردم فرستاد.»